tlenek węgla
Encyklopedia PWN
fosgen, dichlorek karbonylu, tlenochlorek węgla, COCl2,
związek nieorg.; silnie trujący, bezbarwny gaz o zapachu zgniłego siana;
gaz miejski, dawniej gaz świetlny,
gaz stosowany do celów komunalnych i przemysłowych;
gaz ziemny, dawniej zw. gazem naftowym,
naturalna mieszanina węglowodorów parafinowych, w skład której wchodzi głównie metan, a także inne lekkie węglowodory, zwłaszcza: etan, propan butan, pentan i heksan.
czerwona hemoproteina występująca w erytrocytach kręgowców i hemolimfie niektórych bezkręgowców, zdolna do odwracalnego łączenia się z tlenem i dzięki temu pełniąca funkcję przenośnika tlenu w organizmie;
hydroformylowanie, synteza okso, synteza oxo,
reakcja chemiczna polegająca na przyłączeniu tlenku węgla (CO) i wodoru (H2) do cząsteczek związków nienasyconych, zwłaszcza alkenów, z przedłużeniem łańcucha węglowego i wytworzeniem aldehydów oraz alkoholi;
karbonylki
związki koordynacyjne metali przejściowych, m.in.: żelaza, kobaltu, niklu, chromu, molibdenu, manganu, wanadu, wolframu, z tlenkiem węgla CO jako ligandem.
[łac.],
